Hoe ga je als trainer/coach, als ouder, om met de eindstand van een jeugdvoetbalwedstrijd? Immers het is Gewonnen of Verloren, waarbij een Gelijk spel soms voelt als Winst, maar bij de meesten toch als een beetje verliezen.
juli2018-kleedkamerJapan-NaVerliesTegenBelgieInLaatsteSeconden
Hoe reageer je daarbij als volwassene op het gedrag van je voetbalspelende zoon of dochter? Of op het gedrag van een andere ouder op je eigen kroost? Of hoe is je eigen gedrag naar de andere jeugdspelers, naar de trainer/coach?
Ook hier is er geen sjabloon? Geen vaste riedel van dingen die je doet of laat. Die je zegt of niet zegt. Die je in je lichaamshouding laat zien of niet. Daarom is het Winnen of Verliezen gedrag het beste een beetje filosofisch te benaderen.
Lees eens hier het korte en leuke verhelderende stukje onlangs in het wetenschapskatern van een landelijke ochtendkrant. Het blijkt iedereen, echt iedereen, diep van binnen een TERGING voelt bij verlies, dat is voorgebakken in onze genen. Dat is bijna niet te beïnvloeden…
D.O.S.C. JO17-3 – Hooglanderveen JO17-2 voor de beker. 2-2 als eindstand. Strafschoppenreeks bracht 0-3 op het scorebord. Wat zeg en/of doe jij naar de DOSC JO17-3 spelers en hun resp. ouders?
Lees hier meer over “Verlieservaringen zetten sterker aan tot nadenken dan Winstervaringen → Sterke Emotie = Winnen of Verliezen